Het begint met een mooi landschap: ik kom graag in de Ooypolder. Dit natuurgebied ligt tussen Nijmegen en de Duitse grens, aan de rivier De Waal. Jaren geleden heeft landschapsbeheer daar de uiterwaarden breder gemaakt. De rivier kreeg meer ruimte.
Op basis van foto’s, die ik maakte, batikte ik deze quilt. Hij is geplakt op een houten plaat (80×50 cm).
Ik had nog niet genoeg van de Ooypolder. Vervolgens plotseling voegen losse ideeën zich samen. Het eerste idee is: de doos met restjes stof. Het zijn stroken die afvallen als ik het beste stuk uit een batik knip. En de volgende inspiratie is: ik zie geschilderde landschappen die min of meer zijn opgebouwd uit horizontale strepen. Ik probeerde uit: kan ik een landschap maken van stroken stof.
Ik maakte dit wandkleed. Ik kan het ook een spandoek noemen, want het is strak gespannen op een oranje geschilderde plank. De stroken stof zijn bevestigd op een oranje geverfde linnen achtergrond.
De afmetingen zijn 50×50 cm. Ik maakte het op basis van een landschap: de polder bij Zoeterwoude.
Ik had er nog geen genoeg van; niet van de Ooypolder en niet van de strokenlandschappen en de restjes stof waren nog niet op. Ik besluit om er ook de proeflapjes van een cursus stofverven voor te gebruiken. Ik maak een impressie van De Ooypolder met restjes textiel. Dit keer is de batik die aan het begin van dit stukje staat afgebeeld mijn inspiratiebron. Dit keer verf ik de bovenkant van de achtergrond blauw en de onderkant geel.
Technisch gezien was mijn uitdaging of ik verticale of kromme lijnen kon maken, terwijl ik enkel horizontale stroken gebruik. Volgens mij is dat gelukt.
Uiteindelijk kwam het wandkleed in januari 2022 af. Ik heb het gespannen op een plank.
Bij de tentoonstelling in de molen (foto bij 9 in dit blog) heb ik het gespannen doek op twee houten staanders gezet, een echt spandoek dus 🙂
marijadriaens.com 