Spinnenweb met waterdruppels – maart ’23

Ik maakte een batik en ik ben tevreden over het resultaat. Niet dat er geen kritiek op mogelijk is, maar de tevredenheid is gebaseerd op mijn discipline om alle batikstappen keurig te volgen: eerst gesmolten was aanbrengen, dan een lichte kleur. Dan was over de lichte kleur, dan iets donkerder. In dit geval ben ik gestopt omdat de stof geen nieuwe verf meer opnam: de vezels zijn dan verzadigd met pigment. En de kritiek die ik er zelf over heb luidt: de waterdruppels op de voorgrond concurreren teveel met de bladeren op de achtergrond. Ik ga dus een nieuwe maken: dit keer een spinnenweb met dauwdruppels met een heel rustige achtergrond.

Nu de batik af is, realiseer ik mij: ik maakte al eerder een wandkleed over druppels, dauw eigenlijk, die blijft hangen aan de lijnen van een spinnenweb.

De batik hiernaast is ongeveer 60×50 cm groot. Ik denk dat ik deze batik met vernis ga bevestigen op een paneel. Dan gaat zo’n lapje er heel strak uitzien. Door de vernis intensiveren de kleuren en dat is wel fijn, want er zitten veel kleurnuances in.

Zo’n paneel vormt wel een mooi contrast met de kwetsbaarheid van een spinnenweb. Hoop ik.

Bij het vorige werk dat ik maakte over de dauwdruppels aan een spinnenweb, begon ik met het stempelen van bladeren op een lap katoen. Stempelverf is dekkende verf. Daarna werkte ik verder met transparante batikverf. Het resultaat was lieflijk, maar het had te weinig contrast. Ik moest moed verzamelen om met zwart te gaan werken.

Een beginnend schrijver kan als feedback meekrijgen: kill your darlings. Vergeet je stokpaardjes. Met de zwarte batikverf gingen mijn stokpaardjes er ook aan. Maar het moest: pas door de zwarte vlakken werden de witte, zilveren draden en de glazen kraaltjes zichtbaar.

Beide werkstukken hebben geen focuspunt. De ogen van de kijker meanderen over het werk. Soms valt de blik op een willekeurig detail om van daaruit te zien: hé, hier zit ook nog een motief, een blad.

Komende week ga ik dus verder aan een derde versie van een spinnenweb. Niet gek natuurlijk: een spinnenweb is al een niet te begrijpen natuurfenomeen, die dauwdruppels erop…ik weet… het is gewoon condens, maar ik kan er hoopvol van worden. Misschien ben ik er ook door gefascineerd omdat een spinnenweb eigenlijk een soort zijde is. Het is min of meer het sterkste natuurlijk materiaal. Een ijzerdraadje, zo je het al zo dun kunt krijgen als een zijden draad/een draad uit een spinnenweb breekt bij belasting vijf maal zo snel als de draad van een spinnenweb.