De afgelopen maand werkte ik aan mijn werken voor de tentoonstelling van 11, 12 en 13 april in Rijswijk. Ik meende dat mijn werken af waren, en dat zijn ze ook, maar presentabel maken voor een tentoonstelling is dan toch weer iets anders.
Ik wil mijn wandkleden graag ophangen in een omlijsting. Werk inlijsten is in de textielwereld niet echt gangbaar. Er is me zelfs wel eens gezegd dat een passe-partout of een lijst om een textiel werk echt niet kan.
Maar in de wereld van schilderijen heerst een tegenovergestelde mening: vrijwel ieder werk krijgt een meerwaarde wanneer het op de juiste wijze wordt ingelijst.
Zelf ben ik het met die laatste uitspraak eens: een kunstwerk vertelt iets over de wereld en tegelijkertijd vormt kunst een wereld apart. Een lijst is als het ware een begrenzing, een overgang tussen het kunstwerk en de wereld.
Dus ik waag het erop: ik ga een aantal doeken/batiks los in een kleurrijke lijst hangen. Zelf denk ik dat het werk daardoor beter tot zijn recht komt.
Even dacht ik dat ik deze maand geen nieuw textielwerk zou kunnen laten zien. Maar net de laatste dagen ben ik tevreden aan het borduren. Ik vond borduurkarton. Dat kocht ik ooit bij een leverancier van onderwijsmaterialen. Nu kom ik eraan toe om er zelf iets mee te doen.
In het blog over de geschiedenis van textiel handelt een hoofdstuk over de nauwe etymologische verwantschap tussen tekst en textiel.
In vind dat de geborduurde letters dat goed overbrengen op het papier.
Ik heb enkele afbeeldingen bij hoofdstukken in het blog Textielkunde vervangen door de geborduurde letters.
Ik vind het leuk dat de twee blogs – die tot nu toe ieder een eigen spoor hadden – elkaar nu even raken.
marijadriaens.com 