Iets maken van een lapje stof of garen was lang een bezigheid die ik zomaar graag deed. Een handwerkje onder in de tas, een lapje met naald en draad in de hoek van de bank…werken met textiel hoorde bij het eind van de dag.
Totdat ik mij realiseerde: iets wat iemand ‘gewoon altijd’ doet, mag je ‘hoogst persoonlijk’ noemen.
Ik leerde het werken met naald en draad zien als waardevol, een ambacht dat echt bij mij past en ik vergrootte gericht mijn kennis over kunst en werken met textiel.
Ik gebruik het zachte, toegankelijke materiaal om iets te vertellen. En… lapje, handwerkje…waarom die verkleinwoorden?
Ik leerde begrijpen waarom ik mijn textiel werk onder in mijn tas liet: werken met stof en garen heeft niet zoveel aanzien.
Het is een ambacht, werk dat al duizenden jaren dienstbaar in huiselijke kring wordt verricht. Zelf iets maken van textiel lijkt om die reden moeilijk verenigbaar met feminisme.
In onze zogenoemde moderne tijd wordt het werken met textiel letterlijk en figuurlijk ongezien uitgevoerd in verre fabrieken.
Inmiddels werk ik doelgericht en zichtbaar, ambachtelijk én creatief met textiel. Ik begin met wit katoen of linnen.
Ik kleur zelf de stof, vaak volgens de batikprincipes.
Daarnaast maak ik schilderijen in aquarel en acryl.
Het blog Textielkunde
Vanaf het moment dat ik bewust en zichtbaar voor de buitenwereld ging werken met textiel, er voor het eerst een boek over las, realiseerde ik me: wat weet ik eigenlijk weinig van stoffen.
Wie maakte onze kleding duizend jaar geleden?
Kan een mens bestaan zonder textiel?
Hoe deden ze dat tienduizend jaar geleden?
Ik zoek naar kennis over onze over het hoofd geziene voormoeders.
En nu de meesten van ons niet meer zelf kleding maken: door wie wordt onze kleding nu gemaakt?
Daarover gaat het blog Textielkunde.
De schoonheid van het moment en het blog Maakproces
Ik exposeer wel eens. Vanaf 2016 ieder jaar wel ergens 🙂 De impressies daarover staan op het blog het Maakproces.
Natuur, landschappen inspireren mij. De schoonheid ervan doet zich slechts een korte tijd aan ons voor: lichtinval, schaduw, reflecties…het zijn eenmalige momenten, die zich hierna nooit meer voordoen. Het is mijn doel om de schoonheid van zo’n ogenblik te vangen, vast te leggen…
Maar ook geef ik graag vorm aan gedachtes, ideeën.
Iedere maand vertel ik over mijn beweegredenen in het blog Het Maakproces.
U kunt daar recent werk zien.
Wilt u nog meer weten 🙂 ? Ik ben te vinden op LinkedIn.
En op Pinterest verzamel ik al jaren werk van inspirerende kunst- en textielcollega’s.
marijadriaens.com 